Pierwszy raz w Tatrach Słowackich

Ponad trzy czwarte obszaru Tatr znajduje się za naszą południową granicą. Na terenie Słowacji mamy więc o wiele więcej kilometrów szlaków do wędrowania oraz szczytów do zdobywania – także tych najwyższych, przekraczających 2000 m n.p.m. Większy obszar oznacza także to, że nie ma tu tak dużych tłumów, jak w polskiej części Tatr.

Widok z Polskiego Grzebienia

Dojazd

Najlepszym rozwiązaniem jest dojazd własnym autem. Warto wcześniej zapoznać się z obowiązującymi na Słowacji przepisami drogowymi. Istnieje kilka opcji przekroczenia granicy. Najbardziej znanym przejściem jest Łysa Polana – Tatranská Javorina. Jednak ze względu na bliskość drogi do Morskiego Oka, w sezonie na dojeździe tworzą się korki. Alternatywnym przejściem jest to w Jurgowie. Wybierając się w Słowackie Tatry Zachodnie, granicę należy przekroczyć w Chochołowie.

Gdy nie ma się możliwości wyjazdu w Tatry Słowackie samochodem, można skorzystać z transportu publicznego. W sezonie letnim na linii Zakopane–Poprad kursują autobusy firmy Strama. Przebieg tras oraz aktualny rozkład jazdy można znaleźć na stronie internetowej: www.strama.eu.

Noclegi

Oczywiście wędrując po Tatrach, również po stronie słowackiej, możemy zatrzymywać w schroniskach górskich. Jednak noclegi w nich nie należą do tanich. Część z nich jest podobnych do schronisk w polskich Tatrach, ale niektóre mają postać hoteli górskich (wyższe standardy, jeszcze wyższe ceny). W tatrzańskich schroniskach słowackich ceny wahają się od 9 EUR do ok. 35 EUR za noc. Wszystko zależy od tego, w jakim terminie wybierzemy się w góry, do jakiego schroniska, czy będziemy korzystać z opcji wykupienia wyżywienia czy wypożyczenia pościeli, czy mamy jakieś zniżki. W większości schronisk obowiązują niższe ceny dla dzieci (do jakiego wieku to już zależy od danego schroniska). Poza tym na zniżki mogą liczyć członkowie JAMES’a (Słowackie Towarzystwo Wspinaczkowe), KST (Klub Słowackich Turystów), SVHT, ČHS, KČT (Klub Czeskich Turystów), towarzystwa Alpenverein, posiadacze ISIC (Międzynarodowa Legitymacja Studencka). Niestety członkowie PTTK nie mają zniżek.

W Tatrach Słowackich mamy do dyspozycji 12 schronisk (8 w Tatrach Wysokich, 3 w Tatrach Zachodnich i 1 w Tatrach Bielskich). Planując nocleg w którymś ze schronisk, trzeba pamiętać, że w niektórych liczba miejsc noclegowych jest mocno ograniczona, np. w Schronisku Łomnickim jest ich tylko sześć, albo są one oblegane. Dlatego najlepiej rezerwować sobie miejsce wcześniej. Oto lista słowackich schronisk tatrzańskich:

Tatry Wysokie

• Chata Téry’ego
• Chata pod Rysami
• Zbójnicka Chata
• Schronisko Zamkowskiego
• Schronisko Łomnickie (Skalnatá Chata)
• Schronisko pod Siodełkiem (Bilikova Chata)
• Schronisko pod Soliskiem (Chata pod Soliskom)
• Hotel Górski Dom Śląski

Tatry Zachodnie

• Chata Czerwieniec (Chata pod Náružím)
• Schronisko na Zwierówce (Chata Zverovka)
• Schronisko Żarskie (Žiarska Chata) 

Tatry Bielskie

• Schronisko pod Szarotką (Chata Plesnivec)

Będąc na Słowacji, można również skorzystać z bazy noclegowej tatrzańskich miejscowości. Bez problemu w każdej z nich znajdziemy pensjonaty, hotele czy kempingi. Nam ostatnio zdarzyło się rozbić namiot na Rijocamping.

Widok z Lodowej Przełęczy

Komunikacja na miejscu

To czego Polacy mogą zazdrościć Słowakom w Tatrach, to z pewnością rozwiązanie komunikacyjne, którym jest elektriczka, czyli kursująca przez wiele podtatrzańskich miejscowości kolejka. W regionie Tatr Wysokich działają 2 linie. Pierwsza z nich (183) kursuje między miejscowościami Poprad – Starý Smokovec – Štrbské Pleso. Natomiast druga (184) na trasie Starý Smokovec – Tatranská Lomnica. Jednorazowe bilety (normalne) kosztują od 0,50 do 2 EUR w zależności od tego, ile kilometrów mamy do przejechania (0–2 km – 0,50 EUR, 3–6 km – 1 EUR, 7–19 km – 1,50 EUR, 20–34 km – 2 EUR). Dostępne są również bilety wielodniowe. To dobra opcja w przypadku dłuższych pobytów.

Niestety biletów na elektriczkę nie można kupić w kolejce. Listy z miejscami, gdzie prowadzona jest sprzedaż są wywieszone na przystankach. Warto też zapytać o bilety w miejscu noclegu. Niektóre hotele, pensjonaty czy kempingi prowadzą ich sprzedaż. Na głównych przystankach możemy kupić je w kasach biletowych bądź skorzystać z automatów. Zakupiony bilet trzeba skasować w wagonie.

Kiedy na Słowację przyjechaliśmy własnym autem, korzystanie z elektryczki czasem jest bardziej opłacalne, ponieważ zostawienie samochodu na parkingu na cały dzień kosztuje ok. 5–6 EUR.

Elektriczka nie kursuje jednak po całych Tatrach Słowackich. Między miejscowościami położonymi u stóp Tatr Zachodnich kursują lokalne autobusy.

TANAP

Opłaty za wstęp do parku narodowego nie są pobierane.

Podobnie jak na obszarze TPN, turystykę pieszą można uprawiać tylko, poruszając się po drogach publicznych oraz znakowanych szlakach turystycznych. Ponadto należy uwzględnić czasowe oraz przestrzenne ograniczenia w ruchu turystycznym. Wyjścia poza siecią szlaków turystycznych są możliwe jedynie pod opieką przewodników górskich posiadających oficjalne pozwolenia.

Największą różnicę między przepisami polskimi a słowackimi stanowi całkowite zamknięcie dla ruchu turystycznego szlaków powyżej Magistrali Tatrzańskiej i powyżej schronisk w okresie od 1 listopada do 15 czerwca.

Podobnie jak na terenie TPN uprawianie turystyki rowerowej dozwolone jest tylko na drogach publicznych i znakowanych trasach rowerowych.

Narciarstwo można uprawiać jedynie na wyznaczonych trasach i zboczach oraz na znakowanych szlakach turystycznych w okresie ich otwarcia (pierwszeństwo mają na nich piesi).

Uprawianie taternictwa na obszarze TANAP-u jest dozwolone zorganizowanym taternikom w ustalonych miejscach. Miejsca te nie są tak ściśle określone jak na obszarze TPN. W przepisach wymienia się jedynie sektory, w których taternictwo jest zabronione. Na pozostałej części TANAP-u jest ono więc dozwolone.

Szlaki w Tatrach Słowackich są dobrze oznaczone

Ratownictwo

Udając się w Tatry Słowackie, musimy pamiętać, że nie działa na ich terenie polskie Tatrzańskie Ochotnicze Pogotowie Ratunkowe, lecz słowacki odpowiednik – Horska Zachranna Sluzba (HZS). Akcje ratunkowe i poszukiwawcze na Słowacji są płatne, a kwoty te nie są niskie, dlatego warto wykupić ubezpieczanie na czas pobytu po słowackiej stronie Tatr. Jego koszt jest niewielki – już od ok. 1 EUR na dzień, a zakup bardzo łatwy – on-line lub na miejscu przy wejściach na szlaki.

Numer ratunkowy na Słowacji to: 18 300.